Bu Blogda Ara

4 Kasım 2015 Çarşamba

Bir İnsan Ölümden Korktu mu? Gitti - M. Es'ad Coşan

Müslümanın ana vasfı:
Bir, dünyayı sevmemesi;

İki, ölümden korkmaması.

Bütün hatanın başı dünyayı sevmektir. Para, mevki, makam, eğlence, plaj, gazino, çalgı, türkü, fors vs… Bütün hataların başı hubb-u dünyâ, dünya sevgisidir.

Kâfirler karşısında hezimetin, vazifeyi yapmamanın sebebi nedir?

Kerâhiyetü'l-mevt, ölümden korkmak!

İnsan ölümden korktu mu hiçbir şey yapamaz. Bir insan ölümden korktu mu gitti.

Müslüman; ölümden korkmaz, dünyaya da metelik vermez. Hayırlı bir ölüm diler, Bu niyetle Ölmeye gayret eder. Akıldan “Allah’ın izniyle şöyle bir münasip savaş olsa, cihat olsa da bir çarpışsam da vurulup tertemiz alnımdan uzansam yatsam…der ”  rüyasına girer, “Ben şehit olacağım.” der.


Avrupalılar’ın, hakiki müslümanlardan ödleri patlar. Onun için bütün mendeburlukları, domuzlukları, şeytanlıkları müslümanı imanından ayırmak üzerinedir. Müslüman, müslüman olmasın! Aman hakiki İslâm yerleşmesin, aman gelişmesin…

Niye?

Müslümanlar ele avuca sığmaz da ondan. Çürük oldu mu ele de avuca da sığar, çuvala da, depoya da girer, istif de kabul eder, odun gibi yakabilirsin de; her şeyi yapar! Ölümden korktu mu her şey olur! Ölümden korkmadı mı kimse tutamaz.

Ne tutuyor?

Takvâsı, Allah korkusu tutuyor. Allah’tan korkuyor, hesabı biliyor, ona göre hareket ediyor.

Hiç yorum yok: