Başlangıç

Yaşadığını sanmak; geçmişe tutunmuş kokuşmuş düşüncelerinin bağımlılıklarını anlamamaktan geliyor. Aslında bu yaşadığını zanneden bir bireyin düşünceleri, Halbuki düşüncelerdeki korku ve neşenin eşitsizliği bizi karamsarlığa sürüklediğinde gündemdeki olaylar sizi firenler, Firenleyemediğinde uçurumdan aşağı yüksekliğe göre değişen bir yapıda çakılmakla son bulurç

Benlik kavgasının son bulduğu nokta budur. Bu saatten sonra kendi benliğinize dönene kadar içinizdeki anlam dolu sorulara yavşakça cevap vererek kaçarsın, Adam olamamış benliğin adam oldurma derdine düşersin, birde bakmışsın ki top altında adam toprak üstünde adam olmuşsun...

Cevapların ve sorunların senden bir parça olmadığını anladığında göğsüne bir hançer yersin, Başkasının sıfatıyla yaşadığını zannedercesine savrulursun içinde ve seni kimse duymaz.

Kendine bağır, Eyyy Nefs beni beni benden alma, Beni bana bırak ki özgür yaşayalım. Ben beni bileyim ki her şeye derman olayım. Rab'bime kul olayım...